Bosuil
Strix aluco
foto gemaakt in Avifauna Alphen a/d Rijn 01-05-2019
Bosuil Strix aluco
De Bosuil, wetenschappelijk bekend als Strix aluco, is een van de meest voorkomende uilensoorten in Europa en een meester in camouflage. Deze vogel is wijdverspreid in de loofbossen en gemengde bossen van Europa, Noord-Afrika en een groot deel van Azië. Hij heeft een voorkeur voor oude bossen met holle bomen waarin hij kan nestelen, maar is ook te vinden in parken en grote tuinen.
De Bosuil is een nachtelijk roofdier dat voornamelijk jaagt op knaagdieren, kleine vogels en insecten, maar hij staat ook bekend om zijn aanpassingsvermogen aan stedelijke omgevingen. Het dier is te herkennen aan zijn compacte, ronde gestalte en zijn grote, volledig zwarte ogen. De veren hebben een bruinachtig grijze kleur met fijne strepen en vlekken die een uitstekende camouflage bieden tegen de boomschors. Er is ook een roodbruine variant die vooral in vochtige, bosrijke gebieden wordt aangetroffen. De Bosuil heeft geen opvallende oorpluimen, wat hem onderscheidt van andere uilensoorten. Zijn kenmerkende roep, een diepe en doordringende 'hoe-hoe-hoe-hoe-hoe', is een van de meest herkenbare geluiden in de Europese bossen.
Wat betreft vergelijkbare soorten, wordt de Bosuil vaak verward met andere, nauw verwante uilensoorten. Hij kan verward worden met de ransuil (Asio otus), die echter veel smaller is en opvallende, lange oorpluimen heeft. Ook de oehoe (Bubo bubo) is een verwante, maar deze is aanzienlijk groter, heeft eveneens oorpluimen en is over het algemeen veel zeldzamer in zijn leefgebied. Door de combinatie van zijn ronde kop, zwarte ogen en het ontbreken van oorpluimen, is de Bosuil echter goed te onderscheiden voor wie de kenmerken eenmaal kent.
De huidige status van de Bosuil is zeer positief. De Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) classificeert de soort als 'Niet Bedreigd' (Least Concern). De populatie is groot en wijdverspreid, en de soort wordt als stabiel beschouwd. Hoewel de Bosuil lokaal te maken kan hebben met bedreigingen zoals verlies van leefgebied door de aanleg van wegen of de kap van oude bomen, heeft hij zich goed aangepast aan de veranderingen in zijn leefgebied. De vogel wordt als geheel niet bedreigd. Het is wel van belang om het leefgebied te blijven monitoren en oude bomen te beschermen om de status in de toekomst te garanderen.
Deze soort heb ik het laatst in Avifauna gezien en gefotografeerd op 01-05-2019.
Deze soort heb ik gezien in | Avifauna | Pairi Daiza
