De halsbandpekari (Pecari tajacu) is een van de drie nog levende soorten pekari's. Dit middelgrote hoefdier, vaak verward met een wild zwijn, heeft een donkergrijze, borstelige vacht met een kenmerkende, vage witachtige band rond de hals – vandaar de naam. Volwassen dieren wegen gemiddeld 25 kg en zijn tussen de 75 en 100 cm lang. Een opvallend kenmerk is de geurklier op hun rug, die ze gebruiken om territorium en groepsleden te markeren.
De halsbandpekari heeft een indrukwekkend groot verspreidingsgebied, van het zuiden van de Verenigde Staten (Arizona, New Mexico, Texas) door heel Midden-Amerika tot in Noord-Argentinië en Uruguay. Ze zijn zeer aanpasbaar en komen voor in uiteenlopende habitats, waaronder halfwoestijnen, graslanden, savannes, tropische regenwouden en zelfs berggebieden. Ze leven in groepen van gemiddeld vijftien dieren en vertonen sociaal gedrag, zoals het tegen elkaar wrijven van koppen.
Hoewel ze oppervlakkig lijken op wilde zwijnen, zijn er duidelijke verschillen. Pekari's zijn kleiner dan de meeste wilde zwijnen en hebben kortere, scherpere hoektanden die recht naar beneden wijzen, in tegenstelling tot de vaak kromme slagtanden van wilde zwijnen. Ook behoren ze tot een aparte familie (Tayassuidae) en zijn ze geen echte varkens.
Wat betreft hun bedreigingsniveau, de halsbandpekari wordt door de IUCN geclassificeerd als "Niet bedreigd" (Least Concern), wat betekent dat hun populatie stabiel is en er op dit moment geen grote zorgen zijn over hun voortbestaan. Lokale bedreigingen zoals habitatverlies en jacht kunnen echter wel voorkomen.
Deze soort heb ik het laatst in Burgers Zoo gezien en gefotografeerd op 07-05-2024.
Deze soort heb ik gezien in | Burgers Zoo