Bruine uil

Phodilus badius

foto gemaakt in Vogelpark Walsrode Duitsland 15-05-2022

De Bruine uil, wetenschappelijk bekend als Phodilus badius, is een mysterieuze en zeldzame vogelsoort die tot de familie van de kerkuilen behoort. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is deze uil geen familie van de typische bosuilen. De soort is wijdverspreid in de tropische bossen en laaglanden van Zuidoost-Azië en Indonesië, met een verspreidingsgebied dat zich uitstrekt van Noordoost-India tot Zuid-China en Indonesië. De Bruine uil is een strikt nachtdier dat zich overdag verscholen houdt in de dichte vegetatie, waardoor hij zelden wordt waargenomen. Zijn dieet bestaat voornamelijk uit kleine zoogdieren, waaronder vleermuizen, ratten en muizen, maar hij jaagt ook op vogels, hagedissen en grote insecten. De vogel is een meester in camouflage en is in de wildernis nauwelijks te vinden.

Wat betreft herkenbaarheid is de Bruine uil een unieke verschijning. De vogel is relatief klein, met een lengte van ongeveer 23 tot 33 centimeter. Het meest opvallende kenmerk is de hartvormige gezichtssluier, die hem een 'gemaskerd' uiterlijk geeft en die vergelijkbaar is met die van de Kerkuil. De veren zijn overwegend roodbruin met donkere vlekken en strepen op de rug, terwijl de onderzijde bleker van kleur is. De ogen zijn opvallend donker en de snavel is bleek en gebogen. De Bruine uil is een geluidloze jager, maar zijn roep is een luide en melancholische fluit die uit een reeks van vier tot zeven tonen bestaat en die lichtjes in toonhoogte stijgt.

Wat betreft vergelijkbare soorten, wordt de Bruine uil door zijn unieke uiterlijk met weinig andere uilen verward. Hoewel hij tot dezelfde familie behoort, deelt hij geen directe overeenkomsten met de Europese Kerkuil (Tyto alba), die een lichter, witter verenkleed heeft. Een andere soort die nauw verwant is, is de Ceylonese bruine uil (Phodilus assimilis), die lange tijd als een ondersoort van de Bruine uil werd gezien, maar tegenwoordig als een aparte soort wordt beschouwd vanwege verschillen in roep en verenkleed.

De huidige status van de Bruine uil is positief. De Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) classificeert de soort als 'Niet Bedreigd' (Least Concern). De populatie wordt als stabiel beschouwd en de soort heeft een breed verspreidingsgebied. De grootste bedreiging voor de soort is het verlies van leefgebied door ontbossing in Zuidoost-Azië. Bovendien is de vogel moeilijk te bestuderen, waardoor de exacte populatieomvang moeilijk te bepalen is. Desondanks lijkt het er niet op dat de Bruine uil op grote schaal wordt bedreigd en zijn toekomst wordt als relatief veilig beschouwd.

Deze soort heb ik het laatst in Vogelpark Walsrode gezien en gefotografeerd op 15-05-2022.

Deze soort heb ik gezien in Vogelpark Walsrode