De Canadese oehoe, wetenschappelijk bekend als Bubo virginianus subarcticus, is een ondersoort van de Grote gehoornde uil die tot de familie van de uilen behoort. Hij is inheems in Noord-Amerika, met een verspreidingsgebied dat zich uitstrekt over Canada en Alaska. De Canadese oehoe is een typische bewoner van de noordelijke naaldbossen, taiga en open toendra, waar hij jaagt op zijn prooien. Hij is een nachtelijke jager en zijn dieet bestaat uit een breed scala aan kleine tot middelgrote zoogdieren, waaronder konijnen, eekhoorns en woelmuizen, maar ook andere vogels. De vogel is een meester in camouflage en is door zijn schuwe en verborgen levensstijl moeilijk te vinden.
Wat betreft herkenbaarheid is de Canadese oehoe een imposante verschijning. Hij is een grote en krachtige uil met een indrukwekkend postuur, een lengte van ongeveer 60 centimeter en een spanwijdte van ruim 1,5 meter. Het verenkleed is overwegend grijsbruin met donkere vlekken en strepen op de rug, terwijl de onderzijde lichter van kleur is. De ogen zijn opvallend geel en de snavel is sterk en gebogen. De Canadese oehoe is een indrukwekkende jager en staat bekend om zijn stille vlucht en zijn luide roep, een diep en laag 'hoe-hoe-hoe' dat ver door het bos draagt.
Wat betreft vergelijkbare soorten, wordt de Canadese oehoe vaak verward met andere, nauw verwante uilensoorten. De Oehoe (Bubo bubo) is een verwante soort die in Europa en Aziƫ voorkomt, en hij is groter dan de Canadese oehoe en heeft een meer oranje verenkleed. De Sneeuwuil (Bubo scandiacus) is een andere, verwante soort, die echter een wit verenkleed heeft en de opvallende hoorns mist. Ook de Kerkuil (Tyto alba) is een verwant, maar hij is kleiner en heeft een lichter verenkleed. De combinatie van zijn specifieke lichaamsgrootte, de opvallende hoorns en de gele ogen maakt de Canadese oehoe echter goed te onderscheiden van andere uilensoorten.
De huidige status van de Canadese oehoe is positief. De Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) classificeert de soort als 'Niet Bedreigd' (Least Concern). De populatie is groot en stabiel, en de soort wordt als niet-bedreigd beschouwd. Hoewel er lokaal bedreigingen kunnen zijn door verlies van leefgebied, voedseltekorten en jacht, wordt de soort als geheel niet bedreigd. De Canadese oehoe is een beschermde soort en de populatie wordt goed beheerd. Het is wel van belang om het leefgebied te blijven monitoren en te zorgen voor de bescherming van de leefgebieden om de status in de toekomst te garanderen.
Deze soort heb ik het laatst in Hoenderdaell gezien en gefotografeerd op 01-06-2019.
Deze soort heb ik gezien in Hoenderdaell