Europese zeebaars

Dicentrarchus labrax

foto gemaakt in Blijdorp Rotterdam 08-10-2025

De Europese zeebaars (Dicentrarchus labrax) is een zeer gewaardeerde roofvis die van oorsprong voorkomt langs de kusten van de oostelijke Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. De herkomst van deze zoutwatervis is breed, met een verspreidingsgebied dat zich uitstrekt van Noorwegen tot aan Senegal, en door de gehele Middellandse Zee en de Zwarte Zee. Deze vis is een euryhaline soort, wat betekent dat hij zowel in zout als in brak water kan leven, en jonge exemplaren worden dan ook vaak aangetroffen in estuaria, lagunes en riviermondingen. De zeebaars is te herkennen aan zijn slanke, langgerekte lichaam en zijn zilverachtige kleur, met een donkergrijze tot blauwgroene rug en een glanzend witte buik. De kop is puntig en hij heeft een grote bek. Een belangrijk en direct herkenbaar kenmerk is de aanwezigheid van twee rugvinnen en een opvallende, donkere vlek op de kieuwdeksels. Ze kunnen een lengte van meer dan 1 meter bereiken, hoewel exemplaren in de visserij meestal kleiner zijn. De zeebaars is een actieve roofvis die zich voedt met kleine vissen, garnalen en andere ongewervelde dieren.

De Europese zeebaars wordt soms verward met andere vissoorten, met name de Amerikaanse zeebaars (Morone saxatilis), die aan de overkant van de Atlantische Oceaan leeft. De Europese zeebaars onderscheidt zich echter door de afwezigheid van donkere, horizontale strepen op het lichaam, die wel aanwezig zijn bij zijn Amerikaanse verwant. Een ander onderscheidend kenmerk is de donkere vlek op het kieuwdeksel, die zeer prominent aanwezig is bij de Europese zeebaars. Er bestaat ook een andere, minder bekende soort binnen hetzelfde geslacht, de gevlekte zeebaars (Dicentrarchus punctatus), die kleiner blijft en donkere stippen op de flanken heeft.

Wat de huidige status van de Europese zeebaars betreft, wordt deze door de IUCN geclassificeerd als 'Niet bedreigd' (Least Concern). Echter, deze classificatie is enigszins misleidend. Hoewel de soort als geheel niet in direct gevaar is, hebben de wilde populaties in specifieke regio's, met name in de Noordzee en het Kanaal, zwaar geleden onder commerciële overbevissing. Als reactie hierop zijn strenge visserijbeperkingen en vangstquota van kracht geworden. Tegenwoordig wordt een aanzienlijk deel van de in de handel verkrijgbare zeebaars gekweekt in de aquacultuur, voornamelijk in de Middellandse Zee, wat de druk op de wilde populaties enigszins verlicht. Desondanks blijven de wilde bestanden kwetsbaar en vereisen ze voortdurende monitoring.

Deze soort heb ik het laatst in Blijdorp gezien en gefotografeerd op 08-10-2025.

Deze soort is ook bekend onder de naam(en) Zeebaars

Deze soort heb ik gezien in Blijdorp