Gestreept stinkdier
Mephitis mephitis
foto gemaakt in Faunapark Flakkee 30-07-2025
Gestreept stinkdier Mephitis mephitis
Het Gestreept stinkdier, wetenschappelijk bekend als Mephitis mephitis, is zonder twijfel een van de meest herkenbare Noord-Amerikaanse zoogdieren, voornamelijk dankzij zijn opvallende zwart-witte vachtpatroon en beruchte verdedigingsmechanisme. Het lichaam is compact en robuust, ongeveer zo groot als een huiskat, met korte poten en stevige klauwen die goed zijn aangepast om te graven. De vacht is overwegend diepzwart, onderbroken door een opvallende witte streep die vanaf de kop begint, zich splitst in twee brede banen die over de rug lopen, en doorloopt tot in de pluizige staart. Soms loopt er ook een smalle witte streep over de snuit. De hoeveelheid wit kan echter variëren per individu, van bijna geheel zwarte exemplaren tot dieren met een aanzienlijk groter aandeel wit.
Wat het Gestreept stinkdier onderscheidt van andere soorten stinkdieren, zoals de gevlekte stinkdieren (Spilogale spp.) of de varkensneusstinkdieren (Conepatus spp.), is vooral de typische strepentekening en de robuuste bouw. Gevlekte stinkdieren zijn kleiner en hebben onderbroken witte strepen of vlekken. Varkensneusstinkdieren, hoewel soms ook met een witte rugstreep, hebben een onbehaarde, varkensachtige snuit die ze gebruiken om te wroeten, en missen de karakteristieke dubbele rugstreep van de Gestreept stinkdier. Het meest unieke en universele kenmerk van Mephitis mephitis is echter de krachtige en indringende spray die ze kunnen afscheiden uit klieren bij de staartbasis, een verdedigingstactiek die ze pas inzetten na diverse waarschuwingen zoals stampen, sissen en het oprichten van hun staart.
Het Gestreept stinkdier is wijdverspreid over een groot deel van Noord-Amerika, van het zuiden van Canada tot het noorden van Mexico. Ze zijn zeer aanpasbaar en komen voor in uiteenlopende habitats, waaronder bossen, graslanden, woestijnranden, landbouwgebieden en zelfs stedelijke en voorstedelijke omgevingen, zolang er maar voldoende voedsel en schuilplaatsen beschikbaar zijn. Ze zijn nachtactief en solitair, hoewel meerdere individuen soms samen overwinteren in een gemeenschappelijk hol. Overdag rusten ze in holen die ze zelf graven of overnemen van andere dieren, onder boomstronken, of in spleten in de rotsen.
De status van het Gestreept stinkdier op de Rode Lijst van de IUCN is "Least Concern" (Niet Bedreigd). De soort heeft een grote populatie en een breed verspreidingsgebied, en toont een opmerkelijk vermogen om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden, inclusief menselijke invloeden. Ondanks lokale bedreigingen zoals verkeer en habitatverlies, blijven de totale populaties stabiel. Dit maakt hen tot een veerkrachtige en algemeen voorkomende verschijning in de Noord-Amerikaanse fauna.
Deze soort heb ik het laatst in Faunapark Flakkee gezien en gefotografeerd op 30-07-2025.
Deze soort is ook bekend onder de naam(en) Gestreepte skunk
Deze soort heb ik gezien in | Faunapark Flakkee
