Gewone chuckwalla
Sauromalus ater
foto gemaakt in Zoo Antwerpen België 16-09-2025
De gewone chuckwalla, wetenschappelijk bekend als Sauromalus ater, is een grote, zware hagedis die oorspronkelijk voorkomt in de droge woestijngebieden van het zuidwesten van de Verenigde Staten en Noord-Mexico. De herkomst van deze soort is sterk gebonden aan rotsachtige gebieden en lavavelden, waar ze zich verstoppen in spleten en holtes tussen de stenen.
De gewone chuckwalla is goed herkenbaar aan zijn ronde, platte lichaam met een losse, gerimpelde huid rond zijn nek en buik. De kleur van de hagedis kan sterk variëren, van donkergrijs of zwart bij de volwassen mannetjes tot gevlekte patronen van geel, oranje en rood bij de vrouwtjes. Ze hebben een kenmerkende korte, stompe staart. De hagedissen kunnen een lengte van ongeveer 40 tot 50 centimeter bereiken. Een uniek verdedigingsmechanisme van de chuckwalla is dat hij zich bij gevaar in een rotsspleet terugtrekt en zijn lichaam met lucht opblaast. Hierdoor zet hij uit, waardoor hij stevig vastzit en moeilijk te verwijderen is voor roofdieren.
De gewone chuckwalla kan verward worden met andere leguanen en hagedissen, maar hun unieke lichaamsbouw en gedrag onderscheiden hen duidelijk. Andere hagedissen, zoals de woestijnleguaan, zijn over het algemeen slanker en missen de kenmerkende platte en ronde lichaamsvorm van de chuckwalla. Er zijn ook andere soorten chuckwalla's die op elkaar lijken, zoals de San Esteban Island-chuckwalla (Sauromalus varius). De gewone chuckwalla is echter minder kleurrijk en heeft een veel groter verspreidingsgebied dan de zeldzamere eilandsoorten. Hun dieet bestaat voornamelijk uit planten, bloemen en vruchten, wat hen onderscheidt van veel andere insectenetende hagedissen in hun leefgebied.
De huidige status van de gewone chuckwalla is "Niet bedreigd" (Least Concern). Dit komt omdat de soort wijdverspreid en algemeen voorkomt in zijn natuurlijke habitat. Hoewel lokale bedreigingen zoals verlies van habitat en de illegale vangst voor de huisdierhandel kunnen bestaan, is de algehele populatie stabiel. Hun specifieke levenswijze in rotsachtige gebieden maakt ze bovendien minder kwetsbaar voor de algemene ontwikkeling van landbouw en infrastructuur.
Deze soort heb ik het laatst in Zoo Antwerpen gezien en gefotografeerd op 16-09-2025.
Deze soort heb ik gezien in Zoo Antwerpen
