De maguari-ooievaar (Ciconia maguari) is een grote, statige vogel die oorspronkelijk voorkomt in de moerassige laaglanden van Zuid-Amerika. De soort is te vinden in een groot deel van Zuid-Amerika, van Venezuela en Colombia tot in Argentiniƫ en Chili.
De vogel bewoont voornamelijk natte graslanden, moerassen, lagunes en de oevers van rivieren. De vogel is te herkennen aan zijn relatief grote formaat, met een lengte van ongeveer 97 centimeter en een spanwijdte van bijna 1.5 meter. De maguari-ooievaar heeft een voornamelijk wit verenkleed met zwarte slagpennen en staartveren, die het meest opvallen tijdens de vlucht. De snavel is opvallend groot en grijsachtig van kleur, met een rode punt. De poten zijn lang en rood. De vogel is een sociale vogel die in groepen leeft en zich voedt met vissen, amfibieƫn en ongewervelde dieren.
De maguari-ooievaar wordt vaak verward met andere ooievaars die in Zuid-Amerika voorkomen, zoals de jabiroe (Jabiru mycteria) en de kaalkopooievaar (Mycteria americana). De jabiroe is echter veel groter en heeft een kale, zwarte kop en hals. De kaalkopooievaar, daarentegen, heeft een kaal, rood hoofd en een wit verenkleed met zwarte staartveren. De maguari-ooievaar onderscheidt zich door de witte hals en kop, en de opvallende rode poten.
Wat de huidige status betreft, wordt de maguari-ooievaar geclassificeerd als "Niet bedreigd" (Least Concern) door de IUCN. De soort heeft een zeer groot verspreidingsgebied en heeft zich aan kunnen passen aan diverse habitats. Hoewel lokaal sprake is van habitatverlies door de omzetting van moerassen naar landbouwgronden, is de algehele populatie stabiel.
Deze soort heb ik het laatst in Best Zoo gezien en gefotografeerd op 20-09-2025.
Deze soort heb ik gezien in Best Zoo