Oostelijke witbaardgnoe
Connochaetes taurinus albojubatus
foto gemaakt in Burgers Zoo Arnhem 07-05-2024
Oostelijke witbaardgnoe Connochaetes taurinus albojubatus
De Oostelijke witbaardgnoe (Connochaetes taurinus albojubatus) is een ondersoort van de blauwe gnoe, een van de twee levende gnoesoorten. Deze imposante antilopensoort is een bekend gezicht op de savannes van Oost-Afrika.
Qua verspreiding komt de Oostelijke witbaardgnoe voornamelijk voor ten oosten van de Grote Slenk, in landen als Kenia en Tanzania. Dit is een belangrijk onderscheid met de Westelijke witbaardgnoe (Connochaetes taurinus mearnsi), die ten westen van de Grote Slenk leeft. Een interessant verschil tussen de twee is dat de westelijke ondersoort bekend staat om zijn spectaculaire jaarlijkse migraties, waarbij miljoenen dieren honderden kilometers afleggen op zoek naar vers gras en water. De Oostelijke witbaardgnoe daarentegen is over het algemeen honkvaster en kent geen dergelijke grootschalige trektochten.
Wat betreft herkenbaarheid, de Oostelijke witbaardgnoe heeft een grijsbruine tot leiblauwe vacht. Kenmerkend zijn de donkere verticale strepen over de nek, schouders en flanken, die de soort de naam 'gestreepte gnoe' geven. De snuit is volledig zwart en de poten zijn okergeel tot bruin. Ze hebben een brede kop met indrukwekkende hoorns die eerst plat uitgroeien en dan omhoog en naar binnen krommen. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben hoorns, al zijn die van de mannetjes vaak iets groter. De "witbaard" verwijst naar de lichte tot witte baard die deze specifieke ondersoort op de kin en nek heeft, wat een duidelijk onderscheid is met sommige andere ondersoorten van de blauwe gnoe. De voorpoten van gnoes zijn langer dan hun achterpoten. Een volwassen mannetje kan tot 290 kg wegen, vrouwtjes tot ongeveer 260 kg.
De Oostelijke witbaardgnoe, en de blauwe gnoe als geheel, wordt door de IUCN (Internationale Unie voor Natuurbescherming) geclassificeerd als "Niet bedreigd" (Least Concern). Dit betekent dat de populaties relatief stabiel zijn en er momenteel geen directe zorgen zijn over uitsterven, hoewel ze, net als veel wilde diersoorten, afhankelijk blijven van intacte ecosystemen en voldoende leefgebied. Ze leven in grote kuddes en zijn altijd op zoek naar kort gras, hun primaire voedselbron.
Deze soort heb ik het laatst in Burgers Zoo gezien en gefotografeerd op 07-05-2024.
Deze soort heb ik gezien in | Burgers Zoo
