Siberische taling
Sibirionetta formosa
foto gemaakt in Vogelpark Walsrode Duitsland 15-05-2022
Siberische taling Sibirionetta formosa
De Siberische taling (Sibirionetta formosa), ook wel baikaltaling genoemd, is een fascinerende grondeleend. Deze trekvogel broedt in Noordoost-Siberië, voornamelijk in plassen en stromen in de taiga. Voor de winter verplaatst hij zich naar overwinteringsgebieden in Zuid-China, Korea en Midden- en Zuid-Japan, waar ze vaak te vinden zijn op ondergelopen rijstvelden. In Nederland is de Siberische taling een zeldzame dwaalgast, met slechts enkele aanvaarde waarnemingen.
De herkenbaarheid van de Siberische taling verschilt sterk tussen mannetje en vrouwtje. Het mannetje in prachtkleed is opvallend met zijn zwarte bovenkop, okergele gezicht en een kenmerkende halvemaanvormige groene streep die van achter het oog naar de zijkant van de hals loopt. Een smalle zwarte streep doorkruist de wangen en loopt over in de kin- en keelstreek. De borst is wijnrood met zwarte vlekken, en de flanken zijn grijs met fijne zwarte golflijntjes. De schouderveren zijn verlengd, puntig en zwart met bruine en okergele zomen. De spiegel is bronsgroen. Het vrouwtje is minder opvallend, maar onderscheidt zich van de wintertaling door een witte vlek aan de basis van de snavel.
Vergeleken met andere talingsoorten, zoals de wintertaling, valt het mannetje Siberische taling direct op door zijn unieke koppatroon. Vrouwtjes zijn subtieler te onderscheiden. Een andere opvallende taling is de ringtaling die uit uit Zuid-Amerika komt komt. Momenteel staat de Siberische taling geclassificeerd als "Niet bedreigd" (IUCN-status 2016). Hoewel de populatie schommelingen kan vertonen, is er op dit moment geen acuut gevaar voor uitsterven.
Deze soort heb ik het laatst in Vogelpark Walsrode gezien en gefotografeerd op 15-05-2022.
Deze soort is ook bekend onder de naam(en) Baikaltaling
Deze soort heb ik gezien in | Vogelpark Walsrode
