Sidderaal

Electrophorus electricus

foto gemaakt in Ouwehands Dierenpark Rhenen 30-09-2025

De sidderaal, wetenschappelijk bekend als Electrophorus electricus, is een fascinerende en beruchte vissoort die oorspronkelijk voorkomt in de zoetwaterbekkens van Zuid-Amerika. De herkomst van deze aal ligt voornamelijk in de rivieren en moerassen van de Amazone- en Orinoco-bekkens. De sidderaal bewoont modderige, zuurstofarme wateren. Hoewel de naam anders doet vermoeden, is de sidderaal geen echte aal, maar een mesvis, nauw verwant aan meervallen en karperachtigen.

De sidderaal is te herkennen aan zijn lange, cilindrische en slanke lichaam, dat kan uitgroeien tot een lengte van meer dan twee meter. De kleur is over het algemeen donkerbruin of grijs aan de bovenzijde en lichter aan de onderzijde. Ze hebben een kenmerkende, afgeplatte kop en missen een rugvin. Wat hen uniek maakt en direct herkenbaar is, zijn de gespecialiseerde organen in hun lichaam die elektrische schokken kunnen genereren van wel 600 volt. Deze elektrische capaciteit wordt gebruikt voor navigatie, communicatie en het verlammen van prooien.

De sidderaal kan worden verward met andere, niet-elektrische vissen met een vergelijkbare aalachtige vorm, zoals sommige soorten meervallen of modderkruipers. De sidderaal onderscheidt zich echter radicaal van deze vissen door zijn unieke elektrische organen. Een ander belangrijk verschil is dat de sidderaal ongeveer 80% van de tijd lucht inademt aan het wateroppervlak, omdat de elektrische organen het grootste deel van zijn buikholte innemen en de kieuwen relatief klein zijn. Een ander onderscheid is dat er nu drie erkende soorten in het geslacht Electrophorus zijn: E. electricus, E. voltai en E. varii. E. electricus onderscheidt zich van de andere twee door een lagere piekspanning.

Hun huidige status is door de IUCN geclassificeerd als 'Niet bedreigd' (Least Concern). De soort heeft een zeer groot verspreidingsgebied en heeft zich aan kunnen passen aan diverse habitats. Er zijn momenteel geen grote bedreigingen die de soort in gevaar brengen.

Deze soort heb ik het laatst in Ouwehands gezien en gefotografeerd op 30-09-2025.

Deze soort heb ik gezien in Ouwehands