Woestijn steenuil

foto gemaakt in Blijdorp Rotterdam 26-09-2017

Woestijn steenuil

De Woestijnsteenuil (Athene noctua glaucops), vaak beschouwd als een ondersoort van de steenuil, is een fascinerende vogel die een uitgestrekt en overwegend droog leefgebied beslaat. Zijn verspreidingsgebied strekt zich uit van Noord-Afrika, inclusief landen als Marokko, Algerije, Tunesië, Libië en Egypte, via het Midden-Oosten, zoals Israël, Jordanië, Saoedi-Arabië en de Golfstaten, tot delen van Centraal-Azië, waaronder Iran, Afghanistan en Pakistan. Hij prefereert dorre en semi-dorre landschappen, waaronder woestijnen, halfwoestijnen, rotsachtige gebieden en zelfs oude ruïnes en verlaten gebouwen waar hij geschikte schuilplaatsen en broedplaatsen kan vinden.

Qua herkenbaarheid is de Woestijnsteenuil een kleine, compacte uil, doorgaans iets lichter en zanderiger van kleur dan zijn Europese neef, de gewone steenuil (Athene noctua). Zijn verenkleed is perfect gecamoufleerd voor zijn woestijnomgeving, variërend van zandbruin tot grijstinten met fijne donkere strepen en vlekken. Hij heeft opvallende gele ogen die strak gefixeerd lijken en een plat gezicht met prominente witte wenkbrauwen boven de ogen, wat hem een strenge, maar nieuwsgierige blik geeft. De lengte varieert doorgaans tussen 22 en 27 cm, met een spanwijdte van ongeveer 50 tot 58 cm.

Het onderscheid met de gewone steenuil is voornamelijk subtiel in kleur en patroon: de Woestijnsteenuil heeft een lichtere grondkleur en minder contrasterende tekeningen, wat hem helpt op te gaan in zandige omgevingen. Andere kleine uilensoorten in zijn verspreidingsgebied, zoals de Dwerguil (Glaucidium passerinum) of de Oehoe (Bubo bubo) zijn ofwel aanzienlijk kleiner of veel groter, wat verwarring minimaliseert. Het bedreigingsniveau van de Woestijnsteenuil, als onderdeel van de bredere steenuilpopulatie, wordt over het algemeen als 'Niet bedreigd' (Least Concern) beschouwd door de IUCN. De soort heeft een groot verspreidingsgebied en de populatie lijkt stabiel, hoewel lokale bedreigingen door habitatverlies en pesticidengebruik kunnen voorkomen.

Deze soort heb ik het laatst in Blijdorp gezien en gefotografeerd op 27-01-2018.

Deze soort heb ik gezien in | Blijdorp