Wrakbaars

Polyprion americanus

foto gemaakt in Blijdorp Rotterdam 08-10-2025

De wrakbaars (Polyprion americanus) is een grote, robuuste zeevissensoort die behoort tot de familie van de Polyprionidae. De herkomst van deze vis is de gematigde en subtropische wateren van de Atlantische Oceaan, met een verspreidingsgebied dat zich uitstrekt over zowel de oostelijke als de westelijke delen, en ook in de Middellandse Zee. Hij wordt aangetroffen van Noorwegen tot Zuid-Afrika in het oosten, en van Newfoundland tot Argentinië in het westen. De wrakbaars is een benthopelagische vis, wat betekent dat hij leeft in de nabijheid van de zeebodem, vaak op grote diepten tussen de 100 en 1000 meter. De naam 'wrakbaars' is zeer toepasselijk, aangezien jonge exemplaren erom bekend staan dat ze zich verzamelen onder drijvende objecten, zoals wrakhout of boeien, en volwassen vissen vaak schuilen bij onderzeese rotsformaties, grotten of scheepswrakken. De vis is te herkennen aan zijn massieve, gedrongen lichaam, grote kop en een prominente, brede rugvin die uit twee delen bestaat. De kleur varieert van donkerbruin tot grijs, vaak met een marmerachtig patroon bij jonge vissen, wat helpt bij de camouflage. De wrakbaars kan een indrukwekkende lengte bereiken van meer dan 2 meter en een gewicht van meer dan 100 kilogram.

De wrakbaars wordt vaak verward met de grootoogbaars (Polyprion oxygeneios), die in de Zuidelijke Oceaan voorkomt en tot hetzelfde geslacht behoort. De wrakbaars onderscheidt zich echter door een rondere kop en door de aanwezigheid van een duidelijke groef over het kieuwdeksel. Bovendien heeft de grootoogbaars, zoals de naam al aangeeft, relatief grotere ogen. De wrakbaars is een langlevende vis en staat bekend om zijn trage groei, wat hem kwetsbaar maakt voor visserijdruk.

Wat de huidige status van de wrakbaars betreft, wordt de soort door de IUCN geclassificeerd als 'Kwetsbaar' (Vulnerable). De populaties zijn in de afgelopen decennia sterk afgenomen, voornamelijk als gevolg van gerichte commerciële visserij, vanwege de hoge kwaliteit van zijn vlees. Door de trage groei en late geslachtsrijpheid van de wrakbaars, kan de soort zich moeilijk herstellen van zware bevissing. In verschillende delen van zijn verspreidingsgebied zijn visserijbeperkingen en vangstquota ingesteld in een poging om de resterende populaties te beschermen.

Deze soort heb ik het laatst in Blijdorp gezien en gefotografeerd op 08-10-2025.

Deze soort heb ik gezien in Blijdorp